Ik heb besloten om eens zeer gedetailleerd te tonen hoe ik een ontwerp aanpak. Ik zal dit doen aan de hand van Zjim!, de merknaam van een artisanale honing. Via sociale media en een paar blogs wil ik laten zien hoeveel denkwerk en kennis er nodig is voor de realisatie van een logo, huisstijl, branding en verpakking. In deze eerste blog ga ik van briefing tot de eerste schetsen.
Briefing
Bijen spreken tot de verbeelding. Fascinerend hoe die kleine beestjes van bloem tot bloem zoemen en het beste van zichzelf geven. Hun belang voor het ecologisch evenwicht en de biodiversiteit is onschatbaar. Een imker behandelt zijn bijen met respect, want hun honing is niet voor niets ‘vloeibaar goud’. De imker en zijn bijen fabriceren een onwaarschijnlijk lekker, zoet en 100% natuurlijk product en het imago moet dit uitstralen. Alles rond bijen en honing schreeuwt blijdschap en positivisme.
‘Zjim’ betekent ‘honing’ in het West-Vlaams en ‘zeem’ is synoniem voor ‘honing’. Dat bijen, net als West-Vlamingen, de reputatie hebben noeste werkers te zijn is een mooie parallel. Omdat Bart (de imker) zo fier is op zijn honing staat er een uitroepteken achter. Met al deze info op zak ging ik op zoek naar inspiratie en oplossingen.
Brainstorm
Een designopdracht start ik altijd met een brainstorm. Dit doe ik alleen, maar af en toe spreek ik een extra stel hersenen aan. Meestal is dat iemand uit mijn gezin, want mijn kinderen en echtgenote zijn het gewend dat ik naar hun ideeën vraag. Op de eerste afspraak met de klant pols ik altijd naar waardevolle inzichten. Niemand kent het onderwerp beter dan de klant. Natuurlijk moet ik creatieve oplossingen vinden, maar de opdrachtgever geeft de voorzet. Ik trek ongeveer een halfuur tot een uur uit om mijn indrukken schematisch neer te pennen. Als ik alles op een rijtje zet kom ik uit op: bijen – ecologie/natuur – imker – goud – vloeibaar – positief – trots – zwart – geel – bloemen – ambacht.
“Soms is het zoeken naar een invalshoek, maar in dit geval moet ik eerder opletten om niet teveel te willen tonen.”
Inspiratie en idee
Als ik met een opdracht start, kijk ik hoe anderen het doen. Het schap met de honing in de supermarkt krijgt nu extra aandacht. Wat direct opvalt is dat er naast bijen (duh!) veel goudgele tinten zijn. Om traditie uit te stralen zie je ook tekeningen en schilderijtjes van imkers, landschappen en bloemen. Ik mag me niet blind staren op de stijl van de beelden. Het zijn belangrijke elementen, maar het mag niet oubollig worden. De focus ligt op wat ze voorstellen en ik heb een moderne aanpak voor ogen.
Ik tast de grenzen af en hou mijn zoektocht naar inspiratie zo breed mogelijk. Ik blader door magazines en boeken en ga aan de slag met Google. Daarvoor is die woordenlijst zo belangrijk, want die leidt me naar beelden die me inspireren voor de opdracht.
Setting the mood
De beelden die ik vind gebruik ik om een moodboard te maken. Vroeger kleefde ik een overzicht van alle afbeeldingen op een vel papier of karton, later deed ik dit digitaal. Tegenwoordig gebruik ik Milanote, een online app die me veel mogelijkheden biedt om alle data te verzamelen en overzichtelijk op te maken.
Ik beperk me niet tot beelden, maar zoek ook naar typografie, vormen, stijlen en sfeer. Kleuren haal ik dan weer uit de foto’s. Een moodboard samenstellen is een onmisbare schakel in het designproces. Het is de referentie waar ik constant naar teruggrijp om zeker te zijn dat ik niet afwijk van het gekozen pad.
Soms is het zoeken naar een invalshoek, maar in dit geval moet ik eerder opletten om niet teveel te willen tonen. Als ik als ik alles stop in één ontwerp, loop ik het risico op een overkill. Ik hoef niet alles uitdrukkelijk te tonen. Suggesties via kleur, stijl en typografie kunnen even doeltreffend zijn als een tekening. Eens ik tevreden ben over het moodboard, kan ik starten met het ‘echte’ ontwerpen.
Schetsen
Dit is de fase waar de creatie concreet wordt. Na de inhoudelijke en eerder pragmatische fases van briefing en inspiratie kan ik starten met tekenen. Ik ben geen goed tekenaar, vraag mij niet om een portret of landschap te schilderen. Waar ik wel goed in ben is om met een minimum aan lijnen en vormen iets te illustreren. Dit is een troef voor een grafisch vormgever die snel en duidelijk een boodschap moet kunnen overbrengen.
Mijn schetsboek ligt altijd in de buurt. Mijn laptop kan ik missen op vakantie, maar mijn schetsboek neem ik altijd mee. Het is een deel van mij als vormgever en ik zie het als een soort dagboek waar ik mijn ruwe ideeën voor opdrachten en willekeurige gedachten in kwijt kan.
Schetsen kan een eeuwigheid duren. Het moodboard kan me snel naar het doel loodsen, maar het kan ook langer duren. Een schetsboek is handig omdat je het aan de kant kan leggen en het een tijd later opnieuw openen. Dezelfde krabbels kunnen mij een uur of een dag later anders helpen.
Een bij afbeelden in het logo leek me vanzelfsprekend, maar niet onderscheidend. Een honinglepel was dan weer origineler, maar niet zo makkelijk abstract te vatten. De bijenraat is de hoeksteen van de bijenkorf en een sterke geometrische vorm en ideaal als basis. Dit combineer ik met de vraag van de klant om het bestaande handgeschreven logo te gebruiken als vertrekpunt. Als de schetsen mij overtuigen start ik met het digitaal uitwerken van de verschillende concepten.
Tot hier het eerste luik van het ontwerpproces. In een volgende blog toon ik het uitwerken van Zjim! als logo. Tot dan!
Comentários